Friday, January 05, 2007

Tarkan ve daha fazlası






Acaba "heteroseksüeller" için de şöyle bir genelleme yapılabilir mi: Otoriter eğimlilerde homofobi (eşcinsel alerjisi) yaygındır.

Tarkan'ın mevcut görüntüsüyle gençlere kötü örnek olduğunu söyleyen Gül, iyi ki milattan önce yaşamamış; yoksa Atinalı eşcinsel filozof Sokrates'i de öğrencisi Platon'a kötü örnek olduğu gerekçesiyle yola getirmeye kalkar ve kendi dayandığı sağcı düşünüşü, felsefi dayanaklarından yoksun bırakırdı.

Komutan olsa, sırf erkeklerden hoşlanıyor diye Büyük İskender üzerine seferler düzenler, fetihleri engelleyerek insanlığın rotasını değiştirirdi.

Allah muhafaza, Rönesans devrinde yaşasa Michelangelo, "Davud" heykelini yapamazdı, Leonardo da "Mona Lisa" tablosunu...

Shakespeare'i eşcinsel diye linç ettirmiş olacağından edebiyat tarihinde "Kral Lear" diye bir başyapıt da olamazdı.

Gül, 19. yüzyılda yaşasa Oscar Wilde'ı eşcinsel ilişkiden yargılayan jüride yer alırdı hiç kuşkusuz...

Andre Gide'i hem erkekleri seviyor, hem de Marksist diye iki kez astırır, Marcel Proust'u bir erkek genelevi kurma fikrinden dolayı meydanda yaktırırdı.

Muhtemelen lezbiyen ihbarıyla Florence Nightingale'i şifa dağıttığı hastaneden kovdurur, Virginia Woolf'u intihar için seçtiği Ouse Nehri'nde boğdururdu.

Düşünsenize, insanlık tarihine Gül gibiler hükmediyor olsa Tchaikovsky "Pathetic Senfoni"yi, Foucault "Deliliğin Tarihi"ni yazamayacaktı.

Pasolini "Sodom'un 120 Günü"nü çekemeyecek; Rock Hudson "Dev"de, Marlene Dietrich "Sarışın Venüs"te oynayamayacaktı.

Kortlarda Martina Navratilova'yı, sahnelerde Rudolf Nureyev'i izleyemeyecek, Freddie Mercury'yi dinleyemeyecektik.

Gül'ün inançlarını zedelememek için Türklerin ve Müslümanların mahrem tarihine, "Bahname"lerdeki "civan" tasvirlerine, "Dellakname"lerdeki hamam sefalarına, saraydaki "sakal besteleri"ne girmiyorum bile...

Türk gençlerine kötü örnek olmasından korksak, "Ey tanrısal Şems, senden gebe kalmış gönlüm" diye mısra döktüren Mevlana'yı nasıl okullarda okuturduk?
İtiraf edeyim ki, ben Tarkan'ın kliplerinde zararlı bir "sapma" görmüyorum, ama mesela Che şapkasıyla kurt işareti yapanlarda ya da TV yayınında parlattığı bakana program arasında küfredenlerde ciddi sapmalar müşahede ediyorum ve bunların gençlere çok kötü örnek olduğunu düşünüyorum.

Neyse ki, insanlık uzun mücadeleler sonucu farklı cinsel yönelim ve davranışları lanetlemekten vazgeçti ve tepkiler, insanları cinsel farklılığından dolayı yargılayan otoriter norm koyuculara döndü.

Öyle olmayıp da Gül gibiler kazansa, dünya pek pirüpak ve külliyen heteroseksüel bir diyar olacaktı kuşkusuz, ama emin olun aynı zamanda çok sıkıcı ve kavruk bir gezegen olarak tarihe geçecekti. Hepimiz tam anlamıyla "Gül gibi" yaşayıp gidiyor olacaktık.

Neyse ki tarihte sadece Gül gibiler değil, Tarkan gibiler de var oldu ve insanlık onlar sayesinde, farklılığın zenginliğini ve yaratıcılığını keşfedebildi.

Belki de o yüzden - ve ne mutlu ki - bugün dünyada Türkiye denince akla Mehmet Gül değil Tarkan geliyor”


...


Evet, Can Dündar Mehmet Gül’e ve onun gibi düşünenlere böyle cevap vermişti. O zaman Tarkan da kendisine eşcinsel dendiği için çok üzülmüş, kızmış, kendisine hakaret kabul edip
dava açacağını söylemişti. Mehmet Gül’e cevap verirken bir milletvekilinin din, dil, ırk, cinsiyet ayrımı yapmaması gerektiğini söyleyerek ince bir mesaj vermişti. Fakat Tarkan açık açık “ben eşcinsel değilim” dememişti. Sonradan Mehmet Gül üzgün olduğunu söyledi olay ‘tatlıya bağlandı’. Tarkan ve Mehmet Gül için sorun kalmamıştı artık.

Oysa işin acı tarafı bir tarafa bırakılmıştı. Bir kere Tarkan’ın kendisine eşcinsel denilmesini hakaret sayması aslında eşcinsellere yapılmış bir hakaretti. Tarkan isteyerek ya da istemeyerek eşcinsellere en büyük kötülüğü yapmıştı.

İşin bir başka yönü ise o zaman kesin bir dille eşcinsel olmadığını söylemeyen Tarkan şimdilerde, hiçbir zaman eşcinsel olmadığı şarkısını terennüm etmekte, eşcinselliği bir hastalık olarak görmekte, tedavisi içinde –nereden biliyorsa ve bu konuyla özel olarak neden ilgilenmişse bilinmez- tıbbi reçeteler veriyor. Tarkan’dan eşcinsellere bu ikinci darbe.

Öyle ya o kadar hayranı bir anda bir kenara bırakıp, çaresiz, ümitsiz insanların duygularına tercüman olmak, onların sorunlarını gündeme getirmek Tarkan’a milyon dolarlar kazandırmaz.

Oysa Tarkan konumunu kullanarak eşcinseller hakkındaki önyargıları, tabuları, yanlış bilgileri yıkmada büyük bir rol oynayabilirdi. Yapmadı kolayı seçti.

Sen yine “büyük aşk yaşadığın” sevgililerinle hep ekranlarda olacaksın. Ama şunu bil ki benim gönül ekranımda parazitli bir görüntü ile yaşayacaksın.


...


Gelelim Ebru Gündeş ve Bülent Ersoy’un Popstar’da yaptıkları ‘kırık’ tartışmasına…
Önce ekşi sözlük’te notfate rumuzlu kişinin konuyla ilgili şu yorumuna dikkatinizi çekmek isterim:
“Bülen Ersoy, dün geceki popstar alaturka finalinde Ebru Gündeş'le bir yarışmacının cinsel kimliği hakkında sürtüşüp, hiddetten daha da gürleşen o sesiyle salonu sallayan ve ilk defa taşıdığı çoğu kişi tarafından olumlu anlamda görmezden gelinen transeksüel kimliğine sahip çıkarak üstü kapalı da olsa jüriye köpürmüş ama tam da taşı gediğine koyamamıştır. Olayın gelişimi ise şöyle olmuştur: 20'li yaşlarda bir erkek yarışmacının küpesi üzerinden doğan polemik, Bülent Ersoy'un biraz kırık, azıcık kırıtan bir yarışmacının finale bırakılmaması üzerine jüri grubuna yüksek sesli sitem etmesiyle devam etmiştir. Ebru Gündeş'in bir popstarın her açıdan örnek olması gerektiğini izah ederek yarışmayı küçük çocukların da izlediğini belirtmesi üzerine Bülent Ersoy celallenmiştir. Oturduğu yerden kalkıp sahneye doğru ilerleyerek "ne varmış çocuk azıcık kıvırtıyorsa, Allah onu öyle yarattı diye bir tokat da bizim mi atmamız gerekir, çocuk harika okuyordu" şeklinde feveran etmesi karşısında Bülent Abla'ya sonsuz saygısı olan grubun alttan almasıyla tırnak içinde tatlıya bağlanmıştır.

Burada aslında işin ilginç olanı, sesi güzel olmasına rağmen durusu pek de erkeksi bulunmadığı için elenen yarışmacıyı tasvir ederken eşcinsel dememek için bin bir yola başvuran jüri üyelerinin kırmak ve kıvırmak fiillerinin türlü versiyonlarına başvurarak olayı anlatmaya çalışmalarıdır. Bahsi geçen yarışmacının cinsiyeti yüzünden dışlanıp dışlanmadığı tartışması sürerken de kimse -bilerek ya da bilmediği için- aslında söz konusu olanın cinsiyet değil cinsel kimlik olduğuna değinmemiştir ve en acısı Bülent Ersoy yeni neslin ruh sağlığı açısından o yarışmacıyı zararlı bulan Ebru Gündeş'e karşı "kıvırtmanın, kıvırmanın, azıcık kıvrak olmanın" ya da onların anladığı ifadeyle "farklı cinsiyetteymiş gibi davranmanın" programı izleyen çocuklar tarafından özenilerek edinilecek bir özellik olmadığını söyleyememiştir. "O çocuğu sırf azıcık kıvırıyor diye eledin! Şimdi gece nasıl rahat uyuyorsun!" diye ebru gündeş'e yüklenirken, "sahneden beni saatlerce ayakta alkışlıyorsunuz, yeri geldiğinde şarkılarımda gözyaşı döküyorsunuz. Eğer eşcinsel, travesti ve transseksüel kimlik özenerek ya da özendirilerek elde edilseydi, hepinizin benim peşi sıra gelmeniz gerekirdi!" diye ayar vermesini bekledim Bülent Abla'dan. Olmadı. Lafı dönü doladı, dini argümanlar kullanarak sırf Allah yarattığı için o bireylerin dışlanmamaları gerektiğine değindi, azıcık kıvırtmanın kimseye zarar vermeyeceğini söyledi, Zeki Müren'den örnek verdi ama ağzındaki baklayı tam olarak çıkaramadı ne yazık ki. Arada durakladı, lafa baştan girdi ama o toplum'a unutturmayı ya da kabul ettirmeyi "başardığı" transseksüel kimliğini mevzuya dahil ederek devam edemedi. Ve bu da naçizane bir burukluk uyandırdı bende”

Yazarın söylediklerine katılmamak mümkün değil. Bu arada Bülent Hanım eskiden kendisinin yaşamış olduğu sorunları yaşayan binlerce eşcinsellere, transeksüellere bu kadar nasıl uzak kalabildi. Ne olurdu bazı insan haklarından yoksun bu insanlarla ilgilenseydi. Ne olurdu sırf iş bulamadıklarından, dışlandıklarından bataklıklarda çürümeye terk edilen bu insanlara insanca bir yaşam için pırlantalı ellerinden birini uzatsaydı.

Peki, acaba yarışmada efemine konuşmalarıyla, davranışlarıyla dikkat çeken Armağan Çağlayan’ın sivri diline ne olmuştu. Kedi mi yemişti. Madem o çocuk kötü örnek oluyormuş, kendisinin ne işi varmış ekranlarda. Dobra dobraymış, lafını esirgemezmiş. Öyle ya, o da “damgalanmak istemedi”.

...

Ebru Gündeş’in “Çocuklara ve gençlere kötü örnek oluyorlar” sözlerine “Gençlerimizi o kadar çok düşünüyorsan sevgililerinle değil müziğinle gündeme” gel gibi basit ve aslında sorunu çözme noktasında hiçbir anlam ifade etmeyen bir cevap vermek yerine şunları demek isterim:

Eşcinseller, televizyonlara çıkmasınlar.

Eşcinseller öğretmen olmasınlar. Doktor, avukat da olmasınlar. Polis, asker hiç olmasınlar. Özel sektörde kimse işe almaz. Esnaf olsalar zaten tutunamazlar.

İş vermeyelim, sosyal faaliyet alanını kısıtlayalım… Ya ne yapsınlar…

Doktora gitsinler tedavi olsunlar, öyle mi?

Bilmeyen, okumayan, insana insan gözüyle bakamayan böyle zavallıcıklara birkaç sözüm var:

Tanrısal sanrılarınız, sanrısal tanrılarınız var dini bütün, vicdanı yarım adamcıklar… Maganda mangaları… Kâhilsiniz ama aynı zamanda cahilsiniz.

1 comment:

Gabpro said...

Yazinizi cok begenip zevkle okudum. Hakikaten escinsellerin durumlari kolay sayilmaz gunumuzdeki Turkiye’de, ama her seye ragmen ortam durmadan daha serbest bir dunyaya ilerlemekte, oyle degil mi? Sanirim bes on sene sonra, artik pek cok Avrupa ulkelerinde oldugu gibi escinsellere yonelik TV programlari, hatta ozel TV kanallari meydana gelir, bundan 15-20 sene sonra escinsel evlilikler kanuni haline oturtulacaktir. Zira bu kacinilmaz, sadece bazi ulkeler icin (mesela Turkiye diyelim) onlarin yasal duruma gelmesi icin biraz fazla zaman gerekiyor. Nasil olsa saf gaylerin yuzdesi 4%, Turkiye gibi bir vatan hakkinda konusursak 2.88 million gay (lesbian ve diger tipler de buna dahil) insanin var oldugunu farketmis oluruz. Bu ihmal edilmeyecek bir rakamdir. Kim ne derse desin, biz variz, biz yasiyorduk, biz yasayacagiz!
Tarkan’in ve diger sanatcilarin soylediklerine gelince bir sey aklima geliyor:
‘Kendi imagi her zaman daha onemli’ diye… Yani, Tarkan biseksuel olsa bile (ki onun tam bir biseksuel oldugunu dusunuyorum) bunu inkar edemez, zira buyuk bir hayran kitlesini (genellikle genc kizlardan olusan) kaybetmekten korkuyor! Muhtemelen gaylerden olusan hayran kitlesi de var onun, fakat gayler bu durumda azinlik konumunda!.. Bilinen su ki: “Iki kotuluk arasinda kucuk olani sec” diye, o iste secti…
Diger starlar da sanirim ayni mantikla olaya yaklasiyorlar. Oldukca tutucu ve homofobik olan toplumun gozlerinden dusmekten korkuyorlar, buna ragmen, her sey onlar icin besbelli sanirim. Dusundugum kadariyla sanat aleminde su bilinen gaylerin yuzdesi daha fazladir cunku…
Yani, o kadar da uzulmemek lazim… hepimiz insaniz, ve bazen hakikaten istedigimizi acik acik dile getiremiyoruz. Bu, hem siradan insanlar icin soz konusu hem de unluler icindir. Hatta onlarin hali daha zormus…